การวัดสภาพสายตาการวัดสภาพสายตานั้นมักที่จะใช้ค่าในการวัดเป็น Diopter การมองเห็นในระดับ 20 /20 เป็นการมองเห็นด้วยตาเปล่าในระดับปกติซึ่งวัดที่ระยะห่าง 20 ฟุต หากท่านมีระดับการมองเห็นในระดับ 20/20 ท่านสามารถมองเห็นได้ชัดเจนในระยะ 20 ฟุต แต่หากท่านมีการมองเห็นในระดับ 20/40 หมายถึงท่านต้องเข้ามาใกล้ในระดับ 20 ฟุต จึงสามารถมองเห็นสิ่งที่คนสายตาปกติมองเห็นได้ในระยะ 40 ฟุตได้ การมองเห็นในระดับ 20/20 ไม่ใช่การมองเห็นที่ดีที่สุด แต่แสดงให้เห็นความชัดเจนของการมองเห็นในระยะห่าง 20 ฟุตเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีความสามารถในการมองเห็นอื่นๆ ที่สำคัญอีก ประกอบด้วย การมองเห็นด้านข้าง การทำงานร่วมกันของดวงตา ระดับในการมองเห็น ความสามารถในการรวมแสง และการมองเห็นสี ซึ่งรวมกันเป็นความสามารถในการมองเห็นโดยรวม
สายตาปกติ
สายตาปกติสายตาปกติ เป็นผลของการที่แสงโฟกัสผ่านกระจกตา (Cornea) และเลนส์แก้วตา (Crystalline Lens) ลงพอดีที่จอประสาทตา (Retina) ทำให้ภาพที่เรามองเห็นมีความคมชัด ถ้ากำลังการรวมแสง (Refractive power) ของตาไม่พอดีกับความยาวลูกตา เป็นผลให้การ รวมแสงของตาตกไม่พอดีที่จอประสาทตา เกิดภาวะสายตาผิดปกติ (Refractive errors หรือ Ametropia)
สายตาสั้น (Near-sightedness หรือ Myopia)
สายตาสั้นเกิดจากกำลังการรวมแสงของตามากเกินไป เมื่อเทียบกับความยาวของลูกตา อาจเกิดจากการที่กระจกตาโค้งมากเกินไป หรือขนาดลูกตายาวเกินไป เมื่อมองวัตถุที่อยู่ไกล แสงรวมก่อนถึงจอประสาทตา ทำให้มองเห็นวัตถุที่อยู่ไกลไม่ชัดเจน ในทางตรงกันข้าม แสงจากวัตถุที่อยู่ใกล้รวมใกล้จอประสาทตา ทำให้มองเห็นวัตถุที่อยู่ใกล้ได้ชัดเจนกว่า ผู้ที่มีสายตาสั้นสามารถมองใกล้ได้ชัดกว่ามองไกล การแก้ไขปัญหาสายตาสั้น สามารถทำได้โดยใช้เลนส์เว้าช่วยลดกำลังการรวมแสงที่มีมากเกินไปเพื่อให้สามารถมองไกลได้ดี
